- CICER
- CICERfrigi torrerique solebat. Hinc in Aristophams Pace, rusticus descributur,Α᾿νθρακίζων τοὐρεβίνθου;Cicer super carbones torrens.Et in Ε᾿κκλησιαζούσαις, p. 2. Scholiastes, ὑποπίνοντες, ait, ἔκοπτον φρικτοὺς ἐρεβίνθους, Largius poti frictum cicer tundebant. Sed et fricti ciceris non semel memmêre Romani Scriptores: inter quos Plautus, Bacchidibus, Act. 4. Scen. 5. v. 7.Tam frictum ego illum reddam, quam frictum est cicer, etc.Inter recentionres quoque Bellonius, Singular. l. 2. c. 53. observat, in Aegypti urbe Caito multas esse officinas, in quibus nihil venditur, praeter frictum cicer, quod magnâ copiâ comparatur a peregrinis, qui quotannis inde Meccham proficiscuntur. Et c. 90. idem de Damasco refert, Damasci plures sunt officinae, frigendo ciceri vacantes. Erevithia vocant (ἐρεβίνθια) Graecô nomine. Illa autem in aereis sartaginibus fricta et exsiccata us percommoda sunt, qui longum iter suscipiunt. Unde in Alexi Comico, apud Athenaeum, l. 2. verula quaedam, inopiam suam deflens, inter plebeios cibos, quibus miseram vitam aegre sustinet, ἐρέβινθον et λάθυρον, cicer et cicerculam, recenset. Et Horatius de Arte, iis qui ex fricto cicere et nucibus victitant, divites opponit, v. 248.Offenduntur enim, quibus est equus, et pater, et res,Nec, si quid fricti ciceris probat, aut nucis emptor,Aequis accipiunt animis, donante coronâ.Quo facit, quod Romae in spectaculis, qui honores ambibant, Plebeculae gratiam captaturi, inter missilia, cum fabis et lupinis, cicer spargebant. Persius, Satyrâ 5. v. 177.----- ----- Cicer ingere largeRixanti populo; nostra ut Flora.ia possixtAprici meminisse sener.Similiter in Aegypti eremo Scetica, ubi Monachi miram frogalitatem profitebautur, frictum cicer illis pro cibo fuit, uti testatur Cassianus, ubi de Sereno Abbate, etc. Hinc Tertullian. Cicerculam pro re minimi pretii usurpat, contra Marcion. l. 1. c. 11. Et apod Graecos ἐρεβίνθινος, i. e. Cicernus, pro vili sumitur. Unde ἐρεβίνθινος Βάκχοω, Cicernus Bacchus, Proverb. apud Hesych. de re vili usurpari solitum, ut exponit Suidas. Etiam, cum faba et lente, feralibus cenis, non aliam ob causam, cuer adhibitum est, teste Plut. in Rom. quaest. c. 95. quam quod lugubre tempus decent tenues cibi, ut sunt legumina omnia, quae corpus quidem implent, sed parum alunt. Sed et in pervigiliiis religionem illud adhibuisse, in Plinio reperimus etc. Vide plura hanc in rem, apud Bochart. Hieroz. Part. poster. l. 1. c. 9. et infra Kali. Hinc Cicernus, Graece ἐρεβίνθινος, cognomen Bacchi, apud Hesychium et Suidam. Vide supra.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.